Καστανιά

 

H Καστανιά είναι χωριό του νομού Πιερίας με πληθυσμό 249 κάτοικων με βάση την απογραφή του 2011, που βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων. Υπάγεται στο δήμο Πύδνας - Κολινδρού, ενώ ως το 2011 υπαγόταν στον, πλέον καταργημένο, δήμο Κολινδρού και η απόστασή της είναι τέσσερα χιλιόμετρα από τον Κολινδρό και 46 από την Κατερίνη. Βρίσκεται επάνω στον οδικό άξονα, ο οποίος συνδέει τον Κολινδρό με τα Ρυάκια. Η ακριβής του θέση είναι στα νοτιοδυτικά του Κολινδρού.

Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια καπνού και η κτηνοτροφία. Έχει αγροτικό συνεταιρισμό, μονοθέσιο νηπιαγωγείο, αγροτικό ιατρείο (μία φορά την εβδομάδα έρχεται ο γιατρός), Γυμναστικό Αθλητικό Σύλλογο, με την επωνυμία "Ο Αετός". Έχει επίσης Πολιτιστικό Σύλλογο, ο οποίος υπάγεται στο Πολύφυτο αλλά έχει έδρα στην Καστανιά. Το Δημοτικό Σχολείο δε λειτουργεί πια λόγω έλλειψης παιδιών, τα οποία πηγαίνουν στο γειτονικό Κολινδρό. Ωστόσο, σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του ' 30, το χωριό είχε 1 σχολείο με 1 δάσκαλο και 36 μαθητές. Το 2007 εγκρίθηκε από το Πρόγραμμα "Θησέας" το έργο της επέκτασης του αρδευτικού δικτύου του χωριού.

 

 

Η Καστανιά ιδρύθηκε πολύ παλιά, χωρίς να είναι γνωστό ακριβώς πότε. Η παλιά της ονομασία ήταν Καστανούπολη και φαίνεται ότι οφειλόταν στις πολλές καστανιές που ευδοκιμούσαν τότε στο χωριό. Αργότερα έλαβε το όνομα Καστανιά.

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι της οικογένειας Οικονόμου. Είχε 130 Χριστιανούς Ορθοδόξους . Έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 και πλήρωσε την οργή των Ναζί κατά την περίοδο της Κατοχής.

Ειδικότερα, το 1822 έπειτα από τη μάχη Τούρκων και Ελλήνων (με αρχηγό το Διαμαντή), οι Οθωμανοί κατέστρεψαν το χωριό. Το 1942 το χωριό καταστράφηκε ξανά, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς, σε αντίποινα για την ενίσχυση του αντιστασιακού αγώνα. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, το χωριό εκκενώθηκε με διαταγή της κυβέρνησης και οι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν στον Κολινδρό και στο Αιγίνιο. Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, συντελέστηκε η επιστροφή των Καστανιωτών στις εστίες τους και η επανοικοδόμηση των σπιτιών τους. Στη δεκαετία του '50 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από το Πολύφυτο Κοζάνης και σε αυτούς παραχωρήθηκαν οικόπεδα.

Το δάσος που ανήκε σε κάποιον τσιφλικά ονόματι Οικονόμου αγοράστηκε από ανθρώπους με προέλευση από το Καταφύγιο Κοζάνης.

 

Το χωριό είναι όλο πράσινο και ξεχωρίζει για τα περιποιημένα σπίτια και τις αυλές του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άλσος του Αγίου Νικολάου (όπου και το Κοιμητήριο) με τις βελανιδιές του, που αποτελεί τόπο συναντήσεως των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής κάθε Πρωτομαγιά. Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Αθανάσιος, η εορτή του οποίου είναι λαμπρή στην Καστανιά. Στον άγιο αυτόν είναι αφιερωμένος και ο κύριος ναός του χωριού.